اگر پرنده را به قفس بیندازی،
مثل این است که پرنده را قاب گرفته باشی!
و پرنده ی قاب گرفته، فقط تصور باطلی از پرنده است...
منت آب و دانه بر سر او مگذار و امنیت و رفاه را به رخ او نکش...
عشق، طالب حضور است و پرواز،
نه امنیت و قاب ...
تاریخ : یادداشت ثابت - یکشنبه 93/4/9 | 1:31 عصر | نویسنده : حمیدرضا عزیزی | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
